شهید تورجی زاده
شهید نوشت:
محمد رضا که از جبهه که می
اومد و واسه چند روز خونه بود ، ما خیلی از حضورش خوشحال بودیم .
می دیدم نماز شب می خونه و حال عجیبی داره...
یه جوری شرمنده خداست و زاری میکنه که انگار
بزرگترین گناه رو در طول روز انجام داده .
یه روز صبح ازش پرسیدم :
علت این همه ناله و گریه ها چیست؟کدام گناه کبیره را مرتکب شدی؟کدام معصیت را انجام دادی که اینگونه اشک می ریزی؟
جواب داد:
خواهرم،مگر باید گناه کبیره کرد و بعد به درگاه خدا بازگشت.
اینکه انسان به راحتی از نعمتهای پروردگار استفاده می کند و شکر او را به جا نمی آورد بالاترین معصیت است.
انسان وقتی با اشک و ناله به سراغ پروردگار می رود عجز و ناتوانی خود را در محضر حق اثبات می کند. و به خاطر همه خطاهایش از خدا عذر می خواهد.
راوی: خواهر محمدرضا تورجی زاده